Wartość języka francuskiego w erze globalizacji

Międzynarodowa Organizacja Frankofonii, Frankofonia (fr. La Francophonie, z łac. Francus „Francuz” + gr. phone „głos, dźwięk”) – termin utworzony w 1880 roku przez francuskiego geografa Onésime Reclus (brata Élisée Reclus), określający wspólnotę ludzi i państw posługujących się językiem francuskim. Obecnie jest to międzynarodowa organizacja skupiająca rządy krajów francuskojęzycznych. Tylko w kilku z tych krajów francuski spełnia rolę pierwszoplanową, w pozostałych odgrywa już pomniejszą rolę.

Brytyjska Wspólnota Narodów (The Commonwealth of Nations) była inspiracją dla utworzenia wspólnoty frankofońskiej. W 1970 roku Francja i Belgia, dwie byłe państwa kolonialne, wraz z bogatszymi krajami francuskojęzycznymi, takimi jak Kanada i Szwajcaria, utworzyły forum współpracy i pomocy dla biedniejszych krajów. W przeciwieństwie do Commonwealthu, którego głównymi celami są utrzymanie demokracji oraz promowanie praw człowieka wśród swoich członków, Frankofonia koncentruje się na promowaniu języka i kultury francuskiej. Organizacja posiada swoją własną flagę.

Kraj frankofoński

Kraj, którego kultura, obyczaje, system prawny i ustrój polityczny są oparte na parlamentaryzmie, a ludność w dużym stopniu ma korzenie francuskie, a także w którym urzędowym i narodowym językiem jest francuski. Międzynarodowa Organizacja Frankofonii, ustanowiła 20 marca Dniem Krajów Frankofońskich, który jest okazją do odkrywania kultury krajów francuskojęzycznych oraz języka francuskiego.

Francuski jest jedynym językiem urzędowym w 22 krajach na świecie, w kilku innych jest jednym z języków urzędowych:
EUROPA:

• Francja (67 mln),
• Belgia (4,5 mln, Walonia),
• Szwajcaria (1,7 mln, Romandia),
• Luksemburg,
• Monako,
• Włochy (Dolina Aosty);

AFRYKA:

• byłe kolonie francuskie : Benin, Burkina Faso, Czad, Dżibuti, Gabon, Gwinea, Kamerun, Komory, Kongo, Madagaskar, Mali, Maroko, Niger, Republika Środkowoafrykańska, Senegal, Seszele, Togo, Wybrzeże Kości Słoniowej,
• byłe kolonie belgijskie: Burundi, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda;

AMERYKA:

• kanadyjskie prowincje Quebec (ponad 70% mieszkańców).
• Nowy Brunszwik (ok. 50% mieszkańców).
• wschodnie hrabstwa prowincji Ontario (ok. 10% mieszkańców).
• Manitoba (ok. 20% mieszkańców) oraz w mniejszym stopniu Alberta, Nowa Szkocja i Nowa Fundlandia (7,4 mln),
• Haiti.
• francuskie departamenty i terytoria zamorskie: Saint-Pierre i Miquelon, Gwadelupa, Martynika, Gujana Francuska;

OCEANIA:

• Vanuatu,
• francuskie departamenty i terytoria zamorskie: Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska, Wallis i Futuna.

Język francuski jest używany także w Stanach Zjednoczonych przez potomków osadników z Francji (ok. 2 mln) głównie w stanach Luizjana (Cajune) i Maine oraz we Włoszech (100 tys.). Ponadto posługują się nim mieszkańcy dawnych kolonii francuskich w Azji (Wietnamu, Laosu,
Kambodży) i północnej Afryki (Algierii, Maroka, Tunezji) oraz Libanu na Bliskim Wschodzie.